In het spoor van de eclips
Fan van John Green? Dan is de Young Adult In het spoor van de eclips van de Ierse schrijfster Bronagh Curran echt iets voor jou. Deze fonkelende road trip met donkere randjes zal je hardop laten lachen en tot tranen toe roeren.
Natt Dobs
Het leven zit de 15-jarige Nat Dobbs niet echt mee. Hij stottert, is mager en bepaald geen sociaal genie. Hij doet wel zijn best om goed in de groep te passen, maar de laatste keer dat hij dat probeerde, eindigde hij met zijn onderbroek op zijn enkels – op de lokale televisie.
De eclips achterna
De schaamte na dit incident is zo groot dat Nats ouders besluiten naar een ander dorp te verhuizen. Daar leert Nat Milo Quincey kennen. Milo, een 65-jarige kluizenaar met ALS, luistert tenminste naar hem. Als Milo Nat vertelt dat hij heel graag de totale zonsverduistering in Kentucky zou willen zien – de eerste in de VS in 35 jaar – besluit Nat dat hij mee wil gaan. Tot Nats grote vreugde stemt dorpsbeauty Celeste ermee in om hun chauffeur te zijn. De road trip wordt een onverwacht succes en de drie groeien steeds dichter naar elkaar toe. Maar een tragisch ongeval wacht hen in de duisternis.
Bronagh Curran, voor de fans van John Green
In het spoor van de eclips – een verhaal dat je meeneemt, hardop laat lachen, tot tranen toe roert en tot nadenken stemt – is het debuut van de Ierse schrijfster Bronagh Curran. Het is een verhaal in de traditie van John Green, met humor, romantiek en veel emotie.
Kenansaram uit het Technisch Instituur Heilige Familie
Las dit boek maar vond het niet goed, dat kan uiteraard. Alles heeft met smaak te maken !
Ik las het boek In het spoor van de eclips van Bronacgh Curran, uitgeverij GOTTMER. Het boek telt 255 pagina's. Ik vond het boek niet interessant.
21 augustus 2017 Een totale zonsverduistering trekt over de Verenigde Staten. Zo'n zeldzame, magische eclips hult alles in een diepe duisternis en kan je hele leven op z'n kop zetten. Ook als je Nat Dobbs bent. De 15-jarige Nat is altijd de pispaal. Hij doet wel zijn best om erbij te horen, maar de laatste keer dat hij dat probeerde, eindigde hij met zijn onderbroek op zijn enkels op de lokale televisie. De 65-jarige sterrenkundige Milo Quincy ziet Nat niet zoal anderen hem zien. Quincy luistert tenminste naar hem De ongeneeslijk zieke Quincy zou graag nog één keer in zijn leven een eclips willen zien en Nat besluit met hem mee te gaan. Tot Nats grote vreugde stemt de mooie, stoere Celeste ermee in om hun chauffeur te zijn. Dat is het begin van een gedenkwaardige road trip, en van een bijzondere vriendschap.
Niets nieuws onder de zon van de Amerikaanse literatuur, onrealistisch.
Frivole literatuur. Nogmaals, dingen zoals iemand heeft een droom, en anderen helpen hem die te realiseren....
Literatuur is een kauwgom geworden. Te veel wordt gekauwd. Het onthult de Amerikaanse realiteit niet. We zien alleen de fantasie van de auteur. Het boek is vol emoties, leuk en niet zo goed. In het verleden zijn er verduisteringen in de zon geweest en zullen ze nog steeds in de toekomst zijn. Dit is de natuur....
Ik vond het geen mooi boek.
Kensaram stelde deze inhoudelijk passende beelden samen :
