Goede dochter

Achtentwintig jaar geleden: het zorgeloze leven van zusjes Charlotte en Samantha Quinn en hun ouders wordt wreed verstoord door een gruwelijke aanslag. Hun moeder verliest daarbij het leven en hun vader wordt nooit meer de oude.
Achtentwintig jaar later: Charlotte – de klassieke ‘goede dochter’ – is advocaat geworden, in de voetsporen van haar vader. Dan is ze getuige van een nieuwe aanslag, en de details van het misdrijf halen de herinneringen naar boven die ze zo lang heeft geprobeerd te onderdrukken. Want de schokkende waarheid wil niet langer begraven blijven…

Ik heb veel, zoniet de meeste boeken van Karin Slaughter gelezen, vooral die met Sara Linton dus deze keer wel blij met een boek dat op zichzelf staat. Alles draait rond een gezin dat in Pikeville op het platteland woont. Rusty, de vader neemt als advocaat de verdediging op zich van mensen waar andere confraters hun handen niet willen aan verbranden, maar dit is iets dat niet zonder gevolgen blijft. 
Donderdag 18 maart 1989 wordt het gezin thuis ruw overvallen door twee gemaskerde mannen. Gamma, de moeder van het gezin wordt doodgeschoten en de dochters ondergaan naast dit trauma ook nog veel kwellingen. Zover de proloog van 46 pagina’s die door Samantha (Sam) wordt verteld.
In het volgende deel zitten we meteen 28 jaar later. Charlie de jongere zus van Sam is in Pikeville gebleven en stapt er, als advocaat in de voetsporen van haar vader. Ze hebben beiden een kantoor in hetzelfde gebouw. Sam is naar New York getrokken, ook als advocaat maar gespecialiseerd in “Octrooien.” Dan vindt er een schietpartij plaats op een school in Pikeville, Charlie is er getuige van. Door dit alles komt de zus van Sam terug uit New York en worden de zussen na lange tijd herenigd. Hun band was zo goed als onbestaande en er bleef heel veel onuitgesproken tussen hen.
In dit boek staan vooral de familiebanden centraal. Hoe zijn de verhoudingen binnen een gezin dat zo’n drama moet verwerken en blijft de vraag of men de juiste dader te pakken heeft. In een interview met Karin Slaughter geeft ze aan  dat het verhaal gaat over iemand die emotioneel beschadigd is en de ander lichamelijk. Ik zelf heb dit  niet zo ervaren de twee zussen zijn allebei emotioneel en lichamelijk zwaar gebroken. Ik heb het boek heel graag gelezen alleen stoorde mij wel de herhalingen van de bewuste avond. Halfweg het boek krijgen we nog de versie van Charlie en dan later nog eens een aangepaste versie en daar bovenop nog eens een ingekort relaas van één van de daders. Er komen daardoor uiteraard nieuwe elementen aan bod maar dit was toch beter in een kort verslag geweest. Daarnaast zit ik nog met een prangende vraag die ik wegens spoilergevaar niet voluit kan stellen.
“ Hoe kan de overeenkomst tussen Rusty, de vader en Charlie stand houden? Daar zijn toch een pak artsen en ziekenhuizen bij betrokken.”
Reden te meer om deze thriller te lezen!

Lut Delanghe