Echo van de tijd

York, 1575. Als Hawise Aske op de markt naar een knappe vreemdeling glimlacht, is dat de eerste in een reeks gebeurtenissen, getekend door jaloezie, haat en verlangen. Hawise wordt al snel beschuldigd van hekserij – en voor een jonge vrouw in het Elisabethaanse York is er geen ontkomen aan de gevolgen van die beschuldiging. Meer dan vier eeuwen later reist de Amerikaanse Grace Trewe af naar het vervallen huis in York dat ze van haar peettante heeft geërfd. Grace is vastbesloten kort te blijven – zelfs nadat ze haar knappe buurman Drew ontmoet. Maar naarmate ze langer in het huis is, raakt ze gefascineerd door haar steeds realistischere dromen over een onbekende vrouw uit een vervlogen verleden. Drew is onder de indruk van de levensechte details die Grace met hem deelt, maar maakt zich ook zorgen. Is Grace langzaam gek aan het worden? Of is haar leven op een of andere manier verbonden met dat van de vrouw die ooit als heks werd verdronken?

Echo van de tijd verenigt meerdere literaire genres in één boek. Een historische roman, een fantasy en pure romantiek samen in een verhaal verweven en daarbij het geheel nog zo boeiend maken dat je op het puntje van je stoel blijft verder lezen vraagt veel vakkennis. Iets wat een historica als Pamela Hartshorne tot een rasverteller maakt. De link tussen het heden In York en het leven vier eeuwen vroeger in York komt erg plaatsgebonden voor. Afhankelijk van geuren, dagdagelijkse handelingen of gezichtspunten word je via het hoofdpersonage ‘Grace’ teruggebracht naar het oude York van ‘Hawise’. Je krijgt er als het ware meteen een correcte weergave van het stadsleven in de 16 eeuw in mee! Begeesterend boek!