De Franse intifada

Voorbij de welvarende centra van de Franse steden, in de afgezette banlieues, is een oorlog gaande tussen de Franse staat en de voormalige onderdanen van het koloniale rijk. Voor hen klinkt het mantra ‘vrijheid, gelijkheid, broederschap’ als een bittere geschiedenis van overheersing, onderdrukking en wreedheid.
Andrew Hussey schetst met humoristische vakkundigheid een compleet nieuw portret van een oude natie, en verheldert het complexe verhaal van de verhoudingen tussen het seculiere, republikeinse Frankrijk en de moslimwereld van Noord-Afrika tegen de achtergrond van de Arabische Lente.

“In die zomer werden geregeld auto’s in brand gestoken door allochtone jongeren die de politie de oorlog hadden verklaard en deze vorm van entertainment ‘rodeo’s’ noemden.”
Parijs is een prachtige stad, toch zijn de buitenwijken rondom deze lichtstad vaak een broeihaard van haat en opstand tegen de Franse staat. In zijn roman De Franse intifada gaat de Britse auteur en historicus Andrew Hussey (1963) op zoek naar het verband tussen de agressie in de banlieues van de belangrijke steden en het koloniale verleden van Frankrijk. De bewoners van deze buitenwijken zijn dikwijls en voornamelijk voormalige onderdanen, of afstammelingen van de bewoners van het koloniale rijk. De Franse overheersing en onderdrukking laten bij velen een heel bittere nasmaak na.
Als een echte kenner en knappe schrijver weet Hussey een ingewikkelde materie toch nog op een humoristische wijze te brengen. Het scherpe contrast tussen de Franse republiek en de wereld van de moslims in het noorden van Afrika wordt duidelijk gesteld. De Arabische Lente, die begon in december 2010, speelt een belangrijke rol in het geheel. Dit is immers  een opeenstapeling van opstanden, protesten en zelfs revoluties in de Arabische landen. In deze roman leiden de Franse kolonisatie en de nasleep hiervan tot wangedrag van een grote groep inwijkelingen. De Franse intifada is een fascinerend boek, waarin de auteur zijn visie niet wil opdringen, maar toch duidelijk de vinger op de wonde legt. De koloniale wonde dus… Die van de ene op de andere generatie verder blijft openbarsten. De verschrikkingen van de wreedheden uit het heden en het verleden worden blootgelegd en vakkundig naast elkaar gelegd. Ook de link die er is tussen het terrorisme, islamisme en de koloniale geschiedenis wordt verhelderend uitgetekend.
Andrew Hussey schrijft op een soepele en aangename manier over een erg complex onderwerp. Het eindresultaat is een roman, die een ruim lezerspubliek kan bekoren. Zeker een boek voor lezers, die enige belangstelling hebben voor internationale politiek. Tevens ideaal geschikt voor zij die iets meer willen lezen over de nog steeds acute terrorismedreiging. 

Guy Doms