De troonpretendent

Kort na de Eerste Wereldoorlog wordt in Boedapest een meisje van twaalf door haar ouders in een trein naar Vlaanderen gezet, samen met honderden andere kinderen. Hongarije lijdt honger als gevolg van de oorlog en enkele maanden in het buitenland moet de kinderen doen aansterken. Veertig jaar later keert het meisje als vrouw van middelbare leeftijd, samen met haar zoontje voor het eerst terug naar haar geboortedorp in Terug naar Törökbálint. Een halve eeuw later reist de zoon terug naar het land van zijn moeder, gedreven door een krantenknipsel dat hij vond in haar nalatenschap. Er is sprake van een schat die bestemd is voor zijn moeder, de erfgename van een heuse koningin. De zoon wordt troonpretendent.

Met De troonpretendent schreef Hermans het langverwachte vervolg op de bekroonde novelle Terug naar Törökbálint​ (1989).
En hij is nog lang niet aan zijn proefstuk toe.

Kort na de Eerste Wereldoorlog wordt in Boedapest een meisje van twaalf door haar ouders in een trein naar Vlaanderen gezet, samen met honderden andere kinderen. Hongarije lijdt honger als gevolg van de oorlog en enkele maanden in het buitenland moet de kinderen doen aansterken. Veertig jaar later keert het meisje als vrouw van middelbare leeftijd, samen met haar zoontje, voor het eerst terug naar Törökbálint, haar geboortedorp.

‘Ze wees me het puin van haar mooie wereld die ze nog even gekend had als kind en waar ze als vrouw nog altijd van droomde, ook al was die wereld intussen vergaan. Bijna veertig jaar later zag ze haar terug, voor de eerste keer toen, maar nog steeds niet heropgebouwd.’
Een halve eeuw later reist de zoon terug naar het land van zijn moeder, gedreven door een krantenknipsel dat hij vond in haar nalatenschap. Er is sprake van een schat die bestemd is voor zijn moeder, de erfgename van een heuse koningin. De zoon wordt troonpretendent.

‘Als kind droeg mijn moeder haar haren in vlechten die reikten tot over haar knieholtes. Een diadeem behoorde bij de klederdracht. Zo leek ze gekroond, een echte prinses. Vond ze haar prins?’

Rudi Hermans (1953) was literair recensent voor Het Belang van Limburg en redacteur bij het literaire tijdschrift Appel. Hij debuteerde in 1983 met de korte autobiografische roman Duizend dagen regen. Naast novellen en romans voor volwassenen publiceerde hij ook jeugdboeken, waaronder Thuiskomen en Uitgedaagd. Met de bundel Stuk Geluk debuteerde hij in 2005 als dichter. Rudi Hermans wordt geprezen voor de ambachtelijke liefde waarmee hij het Nederlands naar zijn hand zet, en voor de eerlijkheid waarmee hij, boek na boek, terugkeert naar dat vreemde en complexe fenomeen: familie.