Het licht achter de ogen

Helena, een blind meisje uit het onherbergzame noorden van Finland, is pas negen jaar als ze in de jaren vijftig uit haar vertrouwde omgeving wordt weggehaald en in haar eentje naar de blindenschool in Helsinki wordt gestuurd. Gaandeweg leert ze haar stappen te tellen en de geuren en geluiden van de grote stad te herkennen. Veertig jaar later verhuist haar neefje Tuomas naar Helsinki om te studeren. Tuomas wil voldoen aan de eisen en verwachtingen van anderen, maar heimelijk droomt hij van een eigen gezin. In Helsinki leert hij zijn tante op een nieuwe manier kennen. Hoe is het om je hele leven een buitenstaander te zijn, te hopen dat mensen op een dag geen oog meer zullen hebben voor de verschillen, maar voor de overeenkomsten? Het licht achter de ogen is een aangrijpend verhaal over het vinden van een eigen weg, over het verlangen vader te worden en de kunst moeder te zijn. Tommi Kinnunen (1973) is een Finse auteur en docent literatuur. Zijn debuutroman, Waar vier wegen samenkomen (2014), stond maanden op nummer 1 in de Finse bestsellerlijsten, verscheen in 14 landen en staat op de longlist voor de EU Literatuurprijs. Het licht achter de ogen is zijn tweede boek. Over Waar vier wegen samenkomen: 'In zijn eigen land werd zijn debuut terecht een bestseller. Heel mooi slaagt Kinnunen erin de "kleine" Finse geschiedenis universele en diepmenselijke allures te geven

' Waar vier wegen samenkomen ' het vorige boek van Tommi Kinnumen heb ik niettegenstaande dit een groot succes was niet gelezen. “Het licht achter de ogen” speelt zich af rond twee hoofdpersonages Helena, een blind meisje en haar neef Tuomas.
Helena wordt al vrij jong alleen naar een blindenschool in Helsinki gestuurd, een gebeurtenis dat slechts een klein deel va het boek beslaat. Tuomas worstelt heel erg met zichzelf als jongste kind met oudere zussen. (ik moet hier echt wel oppassen om geen spoilers vrij te geven)
In het begin is alles nogal verwarrend door de vele tijdsprongen en verschillende personen, zeker als dit nergens expliciet wordt aangegeven. Je leert de jonge en de volwassen Helena kennen verweven met het leven van Tuomas. En dan zijn er nog de gezinnen waarin ze opgroeien met al hun familieleden. Het is echt wel bij de les blijven maar gaandeweg zie je de verbanden.
Helena wil kost wat kost een gewoon leven en dat anderen ook aanvaarden dat ze niet ‘enkel’ een blinde persoon is. Maar ze kent evengoed haar beperkingen en lost die op haar geheel eigen manier op.
Tuomas blijft het moeilijk hebben om zijn plaats te vinden in de maatschappij. Gelukkig leert hij zijn tante Helena beter kennen en zij betekent een grote steun voor hem.
Het boek is echter veel meer dan de gewone verhaallijnen van enkele hoofdpersonages. Er zijn de mooie beschrijvingen van het leven en de streek in het onherbergzame Finland. Maar evengoed is de beschrijving van het leven en de strijd die je voert als je ‘anders’ bent met het aanvaarden en verwerken van zware tegenslagen.
Dit alles samen zorgt voor een prachtig beschrijvend boek over de gevoelens van beide personages.
 
Lut Delanghe