Schijnvrouw

Emma, een negenendertigjarige juriste, tobt zich een weg door de tijd. Sinds haar burn-out lijkt iedereen haar te ontglippen: haar collega's, haar familie en haar vriend, Luuk. Wie heeft haar nog nodig? Een telefoontje tijdens een kerstlunch dwingt haar tot handelen, veranderen. Uit de chaos ontstaat een nieuwe vriendschap: met de flamboyante Marius, die de kunst verstaat om het leven te versieren. Schijnvrouw beschrijft een modern vrouwenleven, waarin je los van conventies je weg moet zien te vinden. Sandra Heerma van Voss bezit met haar lichte manier van schrijven de kunst om in een paar regels gelaagdheid, diepgang en humor aan haar verhalen en personages te geven.

Als freelance journaliste schrijft ze sinds 2008 voor onder meer NRC Handelsblad en De Filmkrant. Sandra Heerma van Voss (1972) gaf in 2011 haar interviewbundel Familiealbum uit. Onlangs kwam haar debuutroman Schijnvrouw op de markt.
 
Ze is 39, de overspannen en overwerkte juriste Emma. Een stevige burn-out is dus een logisch gevolg. Ze verliest dan nog eens haar baan; haar vriend Luuk is totaal ongeschikt als minnaar. Zal het goed met hem aflopen? Het leven dat Emma nu leidt is leeg, maar het wordt opgevuld met schone schijn. Ze brengt haar dagen dromend en piekerend door. Tot ze na een verontrustend telefoontje - op een kerstdag - gedwongen wordt opnieuw in actie te komen. Onbewust en onvoorbereid stapt ze in een complete chaos… Resultaat hiervan? Het ontstaan van een bijzondere vriendschap met Marius, een extravagante levensgenieter.
 
“Als een trotse kasteelheer was Marius haar gisteravond voorgegaan op een rondleiding door zijn ‘schatkamers’. Het huis had de vreemdste indeling die ze ooit gezien had, alsof in een hoge loods lukraak muren en vloeren waren geplaatst. De kamers waren via trapjes en een soort loopbrug met elkaar verbonden, en overal hingen foto’s langs verticale ijzeren draden: mannentorso’s, bloemen met lange stelen, nachtclubscènes.”
 
Sandra Heerma van Voss bezit het talent om met enkele zinnen en heldere dialogen de juiste stemming in haar roman te injecteren. Dit alles doet ze in een eenvoudige, vlotte schrijftaal. Tevens weet ze perfect met humor om te gaan, zonder echter te overdrijven.
Er kan heel wat met je gebeuren in de laatste week van het jaar; zo eventjes tussen Kerstmis en Nieuwjaar! Vraag het maar aan Emma. Je maakt in deze korte roman kennis met tal van personages. Wellicht voor heel wat lezers iets te veel van het goede; toch wringt hier wel ergens het schoentje. De karakters krijgen nauwelijks enige diepgang, met uitzondering dan van Emma. Deze “schone schijn”- vrouw wordt gedoseerd getypeerd. Flashbacks verklaren duidelijk wat er in het verleden is gebeurd. Het wordt pas in de epiloog glashelder, of Emma een nieuwe kans krijgt om op een positieve wijze verder te gaan met haar leven.
 
Hoe een negenendertigjarige vrouw op een keerpunt in haar leven belandt, waarna ze zich eindelijk bewust wordt van het belang van de eigen familie. Ze komt tevens tot het besef hoe warm echte liefde wel kan zijn. 
Schijnvrouw is een erg goed geslaagd romandebuut van een schrijfster die nog niet eens het onderste uit haar kan heeft gehaald.
 
Guy Doms