Het hart is een eenzame jager
‘Het boek schoot als een komeet naar de top van de bestsellerlijsten […] en het was het eerste in een reeks waarin McCullers een stem geeft aan al degenen die zijn afgewezen, vergeten, misbruikt en onderdrukt. Nooit eerder zijn de rafelranden van de maatschappij zo briljant voor het voetlicht gebracht.’ Oprah Winfrey’s Bookclub
Vier gewone mensen worstelen met de raadsels in hun leven. De setting: een zuidelijk stadje in de VS, eind jaren dertig. Mick Kelly is een tomboy met muzikaal talent, maar heeft geen geld om dat te ontplooien. Jake Blount is een alcoholistische marxist op de vlucht. De verbitterde dokter Copeland vindt geen gehoor bij zijn eigen mensen. En Biff Brannon, de zachtaardige kroegbaas, kijkt toe. Hun levens kruisen elkaar. Allemaal zoeken ze naar verlossing. En allemaal vermoeden ze dat het antwoord op hun vragen zal komen van John Singer. Maar die kan niet spreken. Wie zal hen redden?
‘Waarom is juist dit boek zo’n lang leven beschoren? Vermoedelijk door de ideale mix van universele thema’s als liefde, eenzaamheid en het zoeken naar God én het onbarmhartige portret van racisme en armoede in het diepe zuiden.’ NRC Handelsblad
Carson McCullers (1917-1967) schreef op haar drieëntwintigste de roman van haar leven. Met haar meesterlijke, melancholieke stijl weet zij lezers al generaties lang te raken. De personages, met hun wensen, verwachtingen en desillusies, zijn zo mooi en indringend beschreven dat je je volledig kunt inleven in wat zij voor elkaar voelen. Een aantrekken en afstoten dat sterk lijkt op liefde.
Molly van Gelder (1950) vertaalde onder meer werk van Lillian Hellman, Flannery O’Connor, Daniel Woodrell, Alice Sebold, John Irving (samen met Nicolette Hoekmeijer), Edna O’Brien en Anne Enright.
'Het hart is een eenzame jager' is voor het eerst in 1940 gepubliceerd. Het is het debuut van de Amerikaanse schrijfster Carson McCullers, die pas 23 was op het moment dat dit boek werd gepubliceerd. Pas 43 jaar later werd het voor de eerste keer vertaald in het Nederlands.
Eenzaamheid vormt een rode draad in dit boek. Elk van de personages worstelt daar op zijn of haar eigen manier mee. Ze worstelen ook met het verstikkende en allesoverheersende racisme in het Amerika in die tijd. Het boek is een ideale mix van universele thema's als liefde, eenzaamheid en het zoeken naar God en is het onbarmhartige portret van racisme en armoede in het diepe zuiden van Amerika.
Kenmerkend is een melancholische stijl. In het boek schuwt McCullers geen maatschappelijk zware thema’s, zoals racisme en sociale ongelijkheid. Ook vrijheid is een belangrijk thema. Anderzijds zijn de problemen waar de personages mee kampen heel klein en heel menselijk: de reeds vermelde eenzaamheid, maar ook hunkering naar aandacht, liefde en begrip, wensen en verwachtingen en desillusies. Dat maakt het verhaal tijdloos. Zo mooi en indringend beschreven, dat je je volledig kunt inleven in wat zij voor elkaar voelen.
Het boek leest af en toe wat stroef, maar weet absoluut te boeien. Het is soms moeilijk te geloven dat McCullers pas 23 was toen ze dit tijdloze verhaal neerpende.
En, John Steinbeck is nooit veraf.
Graag gelezen
Jan Rooms