De kleine walvis in de winter

Het prachtige vervolg op De kleine walvis
Boy mist zijn vriend de kleine walvis. In de zomer redde hij het walvisje toen het na een storm op het strand aanspoelde. Nu is het winter, en Boy denkt vaak aan zijn kleine vriend in de zee. Hij tuurt en wacht, en wacht en tuurt. Maar de walvis is nergens te zien. Is er een nieuwe storm nodig om de twee vrienden weer bij elkaar te brengen?
Een betoverend verhaal over moed en vriendschap van de schrijver en illustrator van De kleine walvis, Prentenboek van het Jaar 2017.

Ik was al verkocht toen ik het eerste boek van De kleine walvis kon inkijken en nu gaat Benji Davies nog een stapje verder. Nadat Boy zijn vriendje de walvis redde hoorde hij niks meer van hem. Toch stond hij regelmatig naar de zee te turen. Soms zag hij iets maar ’t was steeds iets anders. Maar als op een héél koude winterse dag de zee dichtvriest en zijn vader nog niet terug is wordt Boy echt bang. Hij gaat over de dichtgevroren zee op zoek naar de vissersboot van zijn vader. Daar is zijn vader niet te vinden. Wat dan volgt is terug een verhaal van vriendschap en genegenheid.
Ook nu raakt Benji Davies een gevoelige snaar en presenteert hier een vervolgverhaal vol mooie emoties en gevoelens. Zeemzoet is het zeker niet, integendeel ik ben ervan overtuigd dat je er best een sterk spanningsverhaal kan mee opbouwen waarbij kleuters toch even een stukje gezond kunnen huiveren om nadien lekker te ontladen.
Haal die twee boeken maar in je voorleeskast!
 
Jan Stevens