Dagen van schaamte

Dagen van schaamte is de nieuwste thriller van de Nederlandse Henning Mankell: Lieneke Dijkzeul, auteur van De geur van regen, Wat overblijft en Als padden schreeuwen. 
Dagen van schaamte is een verhaal over onmacht en eenzaamheid, vol psychologische spanning. Pieter Elting is een geslaagd man: glanzende carrière, groot huis, dure auto. Dan slaat het noodlot toe: op klaarlichte dag wordt hij ontvoerd en vervolgens opgesloten in een lege kamer. Hoewel hij ervan overtuigd is dat hij daar nooit eerder is geweest, komt de plek hem toch bekend voor. Maar waarom is hij hier? Zijn ontvoerders geven hem geen verklaring. Integendeel, hij krijgt de opdracht er zelf achter te komen. Als hem ten slotte de schrijnende reden duidelijk wordt, bekent hij schuld, maar alleen om zijn leven te redden. 

Het enige andere boek dat ik las van Lieneke Dijkzeul was: “ Als padden schreeuwen.“ Dit was goed, heel goed en ik weet dat ik op het eind van mijn recensie nog schreef: “ Ik ga nog boeken van jou lezen!”
Dit is het dan “Dagen van schaamte,” en een totaal ander boek, geen thriller in de reeks Paul Vegter maar een op zichzelf staand verhaal.
Pieter Elting, geslaagd in het leven, glanscarrière wordt ontvoerd door 2 personen. Hij wordt opgesloten in een lege ruimte en vastgebonden op bed. Zijn ontvoerders eisen geen losgeld, het enige wat Pieter moet doen is het waarom van deze ontvoering achterhalen. Verder krijgt hij een streng dagschema waarbij regels heel belangrijk zijn maar niet altijd even duidelijk. Aan hem om te ervaren en te leren.  Hij verzet zich hevig in het begin maar al vlug verliest hij zijn moed en kracht door alle vernederingen die hij moet ondergaan. Hij ervaart nog slechts grote machteloosheid en totale afhankelijkheid. Ergens rond pagina 133 werd het mij plots duidelijk waarover dit eigenlijk ging ook al krijg je daar geen extra tip voor. Als je echter alles bij elkaar telt… Maar spoilers geef ik niet prijs J
Vanaf pagina 188 is Pieter Elting niet meer de verteller maar één van de ontvoerders. Het waarom wordt uitgelegd, heel rauw en cru maar voor sommigen wel heel herkenbaar. Je verlegt je symphatie naar de ontvoerders, alhoewel. Hetgeen ze doen en deden lijkt erg onwaarschijnlijk maar om mensen met een bepaald sociaal, maatschappelijk gevoelig onderwerp te confronteren kan dit tellen!
Boeiend verhaal dat een grote indruk op mij maakte.
 
Lut Delanghe