factotum

Niemand wil de verhalen van de jonge aspirant-schrijver Henry Chinansky lezen. Hij leidt een zwervend bestaan en rolt van het ene kansloze baantje bin het andere. Zijn leven bestaat ui een eindeloze opeenvolging van zielige hoeren, smerige kamers, sombere omhelzingen en dronken vechtpartijen. En altijd is er de zoektocht naar de volgende fles.
 
Ik kan het niet beter omschrijven dan zoals het is beschreven op de achterflap. Geen grote ontwikkelingen, geen mysterie, geen plot…Het verhaal speelt zich af in 1944, de Tweede Wereldoorlog is in volle gang. Henri Chinansky is afgekeurd voor het leger en blijft in Los Angeles.
Het is een herhaling van baantje naar baantje, van fles naar fles, van glas naar glas, van vrouw naar vrouw. En toch bleef ik verder lezen. Het boek leest erg vlot, alsof de schrijver voor je zit en je alles in een dronken toestand vertelt. Je raakt, of je het nu wil of niet, toch geboeid door zijn alledaagsheid en zijn oppervlakkigheid. Je ziet de strijd tussen het verlangen om te slagen in de maatschappij en het besef anders te zijn dan al de rest.
En doorheen het boek (met soms wel erg platte scènes) voel je het hopen en het zoeken. Misschien dat je daardoor ook blijft verder lezen…Het heeft een vreemde overtuigingskracht…
 
PS : Factotum is samengesteld uit de woorden ‘facere’= doen en ‘totum’=alles…

Saskia van Bastelaere