Hou je adem in
In Hou je adem in van Holly Seddon doet journaliste Alex Dale onderzoek naar de zaak Amy Stevenson, die als vijftienjarig meisje werd aangevallen en voor dood werd achtergelaten. De dader is nooit gepakt. Vijftien jaar later ligt ze nog altijd in coma. Alex en Amy zijn even oud en groeiden niet ver van elkaar op. Zowel privé als professioneel gaat het bergafwaarts met Alex, maar deze zaak lijkt haar redding te zijn. Ze stort zich erop, maar wanneer ze dieper graaft, raakt ze in gevaar. Hou je adem in van Holly Seddon is meeslepend, spannend en overtuigt door de geloofwaardige en menselijke personages. Voor de lezers van Nicci French.
Dit boek van Holly Seddan gaat over twee levens die door toeval of samenloop van omstandigheden compleet verwoest zijn. Amy Stevenson verkeert al 15 jaar in coma nadat ze als vijftienjarige zwaar aangevallen en voor dood achtergelaten werd. Alex is een leeftijdsgenote van Amy, ze woonden zelfs ten tijde van de feiten niet zo ver van elkaar vandaan. Ze is journaliste maar door haar zware alcoholverslaving is ze alles kwijtgeraakt wat belangrijk was in haar leven. Ze schreef een vaste column voor een krant en bij de laatste publicatie schreef ze enkel: “ Vraag: Wat hebben mijn moeder, mijn baby en mijn echtgenoot met elkaar gemeen? Antwoord: Ik ben ze alle drie kwijt.”
Daarna stort ze volledig in en leeft in een roes van alcohol die ook nog haar lichaam verwoest. Na twee jaar probeert ze uit haar dal te kruipen als freelance journalist. Ze schrijft over medische zaken waarbij ze in contact komt met de afdeling comaptiënten. Alex is erg onder de indruk en wil over Amy schrijven. Door dit te doen voert ze in feite een onderzoek uit naar wat er precies gebeurde 15 jaar geleden want ondanks een pak verdachten werd er nooit iemand gearresteerd. Amys’ vriendje Jake, haar stiefvader, een buur...
Ondertussen voert Alex ook een enorme strijd tegen haar alcoholprobleem, met veel vallen en opstaan.
Via Amy die in haar comateuse toestand wel kan horen en denken komen we ook flarden te weten van haar leven en over de aanval. Seddon schreef over deze hoofstukken: “ Ik heb me veel artistieke vrijheid veroorloofd in de beschrijving van Amy’s toestand.“ Ik denk dat dat niet anders kan als je een boek schrijft over een comapatiënt.
‘Hou je adem in‘ is een vlot lezend boek dat me kon boeien tot op het eind. Het zal een breed lezerspubliek aanspreken, waarschijnlijk onder de naam ‘vrouwenthriller.’ Een begrip dat ik nog steeds niet zo goed kan plaatsen.
Lut Delanghe