De gevleugelde
Alberto Santos-Dumont groeit op in de afgelegen binnenlanden van Brazilië. Hij droomt ervan te kunnen vliegen zoals de helden in de boeken van Jules Verne. Wanneer hij ontdekt dat hun avonturen verzonnen zijn, legt hij zich daar niet bij neer. Hij vertrekt naar Parijs, zet de werkelijkheid naar zijn hand, en wordt de eerste mens die door de wolken navigeert.
De ware geschiedenis van deze vergeten pionier en zijn gestolen hart voert van Zuid-Amerika naar de Parijse belle époque – een spectaculaire historische roman.
Hoe verbeeldingskracht en passie de wereld kunnen veranderen!
Ik zit nog met mijn hoofd in de wolken, 'bevlogen' na het lezen van 'De gevleugelde.' Het voelde meteen goed aan toen ik het boek in handen kreeg, een mooie linnen kaft die warm aanvoelt net zoals Alberto Santos-Dumont zelf en mooi in reliëf gedrukte silhouetten van zij die het toen waagden. Ik zal er een tijdje niet uitgepraat over geraken. Deze roman koppelt feiten uit de levens van de hoofdpersonages op een grandioze wijze aan elkaar. Hij brengt je terug naar het begin van vorige eeuw tijdens die verbijsterende periode van waaghalzerij om het luchtruim te betreden, zo ondenkbaar toen. Maar ook nog verder naar de eeuw ervoor, de jeugdjaren van Alberto in Brazilië. Alles start op 24 juli 1932 met 'hartstocht' en het sterven van Alberto Santos-Dumont. Gedurende het hele verhaal word je heen en weer geslingerd doorheen enkele belangrijke tijdsperiodes uit zijn leven en personages die zijn leven vorm gaven. Die personages duiken via een prachtige vertelstructuur wederkerend op zodanig dat je dikwijls van de ene glimlachende verbazing naar de andere gaat met die aha-reactie: "natuurlijk, ik had het kunnen weten," ik keerde regelmatig even terug in het boek om nog te proeven van die structuur. Al lezend leer je deze luchtheld kennen, waarderen en bewonderen. Dit is niet alleen zomaar een mooie historische vertelling! Je wordt gaandeweg getrakteerd op een warme vriendschap tussen twee mannen, onvoorwaardelijk geloof in de toekomst en je mag achter de huid kruipen van een prachtig excentriek persoon
en ervaren hoe ook hij gevormd werd door anderen. Wat mij echter het meeste raakte was het verdriet dat hem emotioneel kraakte, verdriet om datgene waar hij zo bevlogen naar zocht uiteindelijk een ware verschrikking werd. De onmacht die hij met zijn grote hart voelde toen de verovering van het luchtruim niet alleen het wereldbeeld in de Groote Oorlog wijzigde maar ook Brazilië zijn geboorteland in de greep had.
Zelden zo'n rijk boek gelezen.
Jan Stevens