Tot waar we kijken kunnen

Tot waar we kijken kunnen van Inge van der Krabben is een prachtige, ontroerende roman over een moeder-dochterrelatie. In een frisse, eigen stijl schrijft Van der Krabben over loslaten, loskomen, volwassen worden, verbinden, afscheid nemen en rouw. Hoofdpersoon Janne staat op de rand van een burn-out en realiseert zich dat het tijd wordt om voor zichzelf te kiezen en zich los te maken van haar moeder. Dan blijkt dat haar moeder ongeneeslijk ziek is en spoedig zal overlijden. Samen gaan ze op zoek naar een nieuw evenwicht in hun relatie. Vele moeders en dochters zullen zich herkennen in deze roman. 

Voor de liefhebbers van Een weeffout in onze sterren.

Een prachtig mooi debuut !
Hoofdonderwerp: moeder-dochter relatie. Eén die nogal complex is want de dochter Janne wordt zowat overstelpt met liefde en goede raad van haar moeder Dina. Janne woont op zichzelf  en zit middenin een burn-out door haar job maar er speelt meer. Dina is ongeneeslijk ziek en wil zich niet laten behandelen. Ze wil dit alles verborgen houden voor Janne om haar te sparen. De hele relatie tussen moeder en dochter voelt hierdoor erg verstikkend aan en somtijds heb je de neiging om Janne eens goed door elkaar te schudden. “ Doe iets, “ Zeg iets,” maar iemand met een burn-out  komt nog minder voor zichzelf op dan normaal.
Het is een verhaal over loslaten en loskomen, voor zichzelf kiezen en ongeneeslijk ziek zijn. Dit alles wordt op een mooie, leesbare, soms poëtische manier geschreven, een complex thema maar nergens wordt het klef of sentimenteel.
Ik heb het in één ruk uitgelezen!
 
Lut Delanghe