Gedichten die mannen aan het huilen maken.
Matthijs van Nieuwkerk sprak in De Wereld Draait Door laaiend enthousiast over het boek Poems that make grown men cry van Anthony en Ben Holden. 'Zou het niet fantastisch zijn als er een Nederlandse variant zou komen?' vroeg hij zich hardop af. Die variant is er nu.
Zestig vooraanstaande Nederlandse mannen - auteurs, acteurs, muzikanten, kunstenaars en politici - vertellen over het gedicht dat hen, elke keer als ze het lezen, ontroert. Mannen die misschien niet direct geassocieerd worden met poëzie, maar bij wie de dichtkunst wel een gevoelige snaar raakt. Hun persoonlijke introductie bij het gedicht maakt dat deze bundel veel meer is dan een poëziebloemlezing - het is een toegankelijk boek vol hoogtepunten uit onze vaderlandse poëzie, gekozen door de personen die ons huidige tijdsbeeld bepalen.
Nick Muller (1992) is journalist. Sinds 2012 schrijft hij over kunst, cultuur en media voor HP/De Tijd. Het idee voor Gedichten die mannen aan het huilen maken ontstond tijdens de interviews die hij voor het maandblad heeft afgenomen.
Met bijdragen van onder meer Dries van Agt, Herman Brusselmans, Robbert Dijkgraaf, Nico Dijkshoorn, Wilfred Genee, Arnon Grunberg, Boudewijn de Groot, Barry Hay, Tim Knol, Herman Koch, Jeroen Krabbé, Paul de Leeuw, Arjen Lubach, Huub van der Lubbe, Matthijs van Nieuwkerk, Willem Nijholt, Cees Nooteboom, Alexander Pechtold, Joost Prinsen, Emile Roemer, Maarten van Rossem, Typhoon, Peter R. de Vries, Herman van Veen, Filemon Wesselink en Joost Zwagerman en een nawoord van Remco Campert.
Dit boek bevat meestal Nederlandstalige gedichten. (Andere zijn vertaald en ook in hun oorspronkelijke vorm weergegeven.)
Ze worden voorafgegaan door een inleiding over het gedicht geschreven door diegene die erdoor geraakt werd. Voor mij werd het boek daardoor nog boeiender. Waarom kozen ze dat gedicht? Waardoor werden ze geroerd?
Huilen moest ik niet doen maar ik noteerde in mijn ‘dichters die ik moet lezen’-lijstje in ieder geval een aantal nieuwe namen. En ik denk dat dat ook de bedoeling is.
Sakia Van Bastaelere