Amon

Haar huid is donker. Haar vader kent ze niet. Haar moeder ziet of spreekt ze nauwelijks, omdat ze als baby ter adoptie werd aangeboden. Pas op achtendertigjarige leeftijd ontdekt Jennifer Teege door toeval haar familiegeheim. Ze is de kleindochter van nazikampcommandant Amon Göth, ook bekend van Steven Spielbergs film Schindlers List. Göth was verantwoordelijk voor de dood van duizenden mensen en werd in 1946 opgehangen. Jennifer realiseert zich dat haar grootvader haar zou hebben aangemerkt als 'onzuiver' en haar zou hebben doodgeschoten.

Jennifer Teeg komt er als bij toeval op haar 38-ste achter dat ze de kleindochter is van Amon Goth, de nazicommandant in Plaszow. Ze leest het in een boek over haar moeder, een boek uit de bibliotheek. Ze heeft al lang geen contact meer met haar biologische familie. Ze werd namelijk kort na haar geboorte afgestaan aan een kindertehuis en woonde vanaf haar zevende in een pleeggezin, dat haar adopteerde. Jennifer is de dochter van een Duitse vrouw en een Nigeriaanse vader. Ze beseft maar al te goed dat haar grootvader haar als onzuiver zou hebben beschouwd en haar zonder mededogen zou doodgeschoten hebben. Jennifer kende Amon enkel door films en boeken o.a. "Schindlers list" van Spielberg. Oskar Schindler en Amon waren trouwens bevriend met elkaar en Schindler trachtte zoveel mogelijk gevangenen als arbeiders voor zijn fabriek te krijgen om ze veilig te stellen, eerst een emailleerfabriek en later een wapenfabriek. Ze wordt verpletterd door dit nieuws, weet niet meer wie ze was en is, ze was al altijd anders, zwart en geadopteerd. Toch wil ze alles opzoeken en start met een bezoek aan Plaszow waar haar grootvader de wrede beul en commandant was. Later ook Auschwitz. Ze onderneemt ook pogingen om weer in contact te komen met haar biologische familie maar die laat liever alles zoals het is. Zich daarmee verzoenen is moeilijk, ze hield veel van haar oma, de geliefde van Amon. Kan en mag ze dit nu nog voelen? ze durft dit alles niet te vertellen aan haar Joodse vriendinnen Noa en Anat, Jennifer studeerde vier jaar in Israel. Hierdoor lees je ook een groot deel over de geschiedenis van de conflicten in Israel.
Het boek gaat over gevoelens van verschillende generaties van slachtoffers en nakomelingen van daders. Verscheurde gevoelens bij nakomelingen van slachtoffers bij zoveel pijn en verdriet versus de schaamte- en de schuldgevoelens bij de nakomelingen van de daders. In het het laatste deel reist ze mee met een groep Joodse studenten waar ook haar vriendin Anat en haar zoon bij zijn. Ze bezoeken verschillende nazikampen en in Plaszow lost ze eindelijk haar verhaal, dit is tevens een prachtig einde van een gevoelig boek met het besef dat beiden slachtoffer zijn.

Lut Delanghe