Het meisje en de soldaat

Wereldoorlog I. Een blind meisje woont met haar mama en tante in een herberg. Haar papa is aan het front. Het meisje houdt ervan om buiten op een bankje te zitten. Op een dag snuift het meisje een onbekende geur naast zich op. Er blijkt een Afrikaanse soldaat op het bankje te zitten. Hij is erg ongelukkig in dit koude land en mist zijn vrouw en zoontje. Elke dag dat hij niet aan het front is, komt hij naar het bankje. Hij vertelt het meisje over zijn land, zij vertelt over haar papa. Op een dag is de soldaat er niet. Het meisje is in paniek. Ze gaat naar hem op zoek...

Een warme novelle over de vriendschap tussen een meisje en een soldaat. Beurtelings beschrijven de soldaat en het meisje hun ervaringen. Met intimistische illustraties die de verbeelding prikkelen.

Je laten ontroeren door een boek is een voorrecht, iets dat niet kan gestuurd of geveinsd worden. “Het meisje en de soldaat” heeft me dit maar nog eens gegund en ik ben er Aline Sax erg dankbaar voor.  Dit jeugdboek graaft in zijn eenvoud diep in je emoties en laat je nadenken over vriendschap voorbij de grens van diversiteit. ’t Is niet alleen het verhaal dat zo rijk is maar ook de wijze waarop dit is voorgesteld met zijn witte en zwarte pagina’s, wisselende vertellers en schitterende donkergrauwe illustraties die beroeren. Een rijk verhaal dat wel een ietsiepietsie begeleiding vraagt als je jonge lezer er zich aan waagt. Laat het niet zomaar los op die hongerige leesoogjes, lees het zelf even en geef een woordje uitleg over de Senegalese tiralleurs en het zinloze wegmaaivuur in de loopgraven. ’t Zal jezelf ook tot nadenken aanzetten.
 
Dit is zo’n pareltje dat je moet voorlezen in je klas en er dan over praten met je leerlingen. Je zal versteld staan van wat er zal loskomen. 
 
Jan Stevens