Een planeet in je hoofd

Standish en Hector wonen in Zone Zeven, een getto van het Moederland. Standish wordt vaak gepest omdat hij anders is. Hij heeft een blauw en een bruin oog en is dyslectisch. Sinds zijn ouders zijn afgevoerd woont hij bij zijn opa. Zijn buurjongen Hector is zijn enige vriend. Wanneer op een dag hun voetbal achter de grote muur vlak bij hun huis belandt, ontdekken ze dat het Moederland een geheim verbergt. Een bizar en duister geheim. Kort daarna verdwijnt Hector, en Standish moet een moedige keuze maken…

Wow, wat een boek! Vanaf het begin was ik gegrepen door de manier waarop de auteur schrijft. Ik vond het een rauw verhaal waarin wreedheid en onderdrukking erg realistisch beschreven zijn. Sommige passages pakken je vast en slingeren je in een naoorlogse situatie die even goed (en jammergenoeg) er één van vandaag kan zijn. (Terwijl het boek zich afspeelt in 1956…)
Ik werd ook geraakt door de poëzie in het boek. Het is een prachtig verhaal vol goedgelovigheid en hoop. Soms hartverscheurend maar buitenaards mooi…
De eerste maanlanding zou de redding moeten zijn. Maar wat zit er achter die grote muur? Waar zijn al de verdwenen wetenschappers en arbeiders? Wat is het duistere geheim van het Moederland?
Een ‘moetjelezenboek’, of je nu een ‘jong’ volwassene bent of niet.

Saskia Van Bastelaere