NW
Zeven jaar na haar laatste roman verschijnt dit najaar eindelijk de nieuwe roman van Zadie Smith: NW. Twee simpele letters, de postcode van een ogenschijnlijk doodgewone wijk in Londen. Wie in de jaren zeventig in die wijk in het sociale woonproject Caldwell opgroeide, had maar een doel: het zo snel mogelijk te verlaten. Dertig jaar later hebben de Caldwell-kinderen Leah, Natalie, Felix en Nathan ieder een eigen leven opgebouwd, maar de mate van succes varieert nogal, wat dat succes ook moge betekenen. Ze leven alle vier in een eigen wereld, terwijl ze in werkelijkheid slechts een paar straten van elkaar verwijderd zijn: het dilemma van de moderne stad, waar het normaal is dat je je buren niet kent. Op een middag in april verschijnt er een vreemdeling aan de deur van Leah, die haar om hulp vraagt en haar dwingt om haar zelfgekozen isolement te verlaten. Zadie Smith toont in haar onnavolgbare stijl dat de hoofdstraten in een woonwijk vaak benauwde stegen aan het daglicht onttrekken, en dat de snelweg soms dood kan lopen. In NW, haar nieuwe, briljante en tragikomische roman, weet Zadie Smith als geen ander het moderne levensgevoel van stadsbewoners overal ter wereld op een schrijnende, maar tegelijk hilarische wijze neer te zetten. Het is een roman die even sprankelend en vitaal is als de stad zelf.
Lang geleden dat ik zo een beklemmende omschrijving heb gelezen over het leven in een metropool. Niettegenstaande deze kanjer van een roman zich ‘slechts’ afspeelt in een deel van London nl. Noord-West voel je het stedelijk leven in al zijn facetten doorheen merg en been. De geordende chaos van al die stadslevens met elk hun verwachtingen en bekommernissen wordt hier zo haarscherp en beklijvend omschreven dat na het lezen van NW je even naar adem hapt.
NW vertelt het verhaal van vier hoofdpersonen Leah, Natalie(Keisha), Felix en Nathan. Hun wegen kruisen zich meermaals vroeger en nu, met hun partners en familie. Leah en Keisha groeiden samen op in de armenbuurt van NW. Terwijl Leah niet overweg kan met de grote kinderwens van haar man heeft Nathalie (Keisha) zich opgewerkt tot advocate in een voorbeeldig gezin, maar ‘iets’ klopt niet. Felix tracht komaf te maken van zijn drugsverleden en Nathan, ooit de beloftevolle student leeft op straat. Geen gegeven dat voor een feelgood roman zorgt. De parallelle verhaallijnen van de hoofdpersonages met hun complex verleden en hun donkere toekomst wegen zwaar door tijdens het lezen. De rechtstreekse schrijfstijl en korte zinsbouw van Zadie Smith komen soms als spervuur op je af maar laat dit het leesplezier niet bederven.
De laatste hoofdstukken zijn gewoon grandioos!