Hoezo Probleemouders ? Tien opstellen over de ongemakkelijke relatie ouders-maatschappij

De auteurs snijden heikele onderwerpen aan: denkkronkels in de nieuwe Jeugdwet, het groeiend aantal vechtscheidingen, de non-status van de honderdduizenden stief- en pleegouders die andermans kinderen helpen grootbrengen - en wat te denken van het venijn waarop ouders elkaar tracteren wanneer 'dat kind' van 'die moeder' de sfeer in de klas van 'mijn kind' verpest!
Ook opbeurende zaken komen aan bod. Alternatieven bestaan ook al, zoals ervaren 'probleemouders' die bemiddelen bij jeugdzorgtrammelant van andere ouders. En keukentafelgesprekken thuis bij onzekere jonge ouders.

De verbindende rode draad is de overtuiging dat het etiket ‘probleemouder’ wijst op leemtes in de relatie gemeenschap-ouders. 'Kinderen grootbrengen' lukt alleen, weten we intussen, met stut en steun uit eigen kring en met onverdunde solidariteit vanuit de grotere gemeenschap. De gemeenschap aarzelt echter. Ouderschap in al zijn facetten.
Dit wordt in 10 korte en krachtige artikels belicht.
Het éné verhaal grijpt je meer aan dan het ander.
Sommige zijn vlot en beklijvend, ander eender zwaar.
Sommige ‘opstellen’ zijn zeker het lezen waard en vooral de quotes
‘Geboorteaangifte anno …’ blijven hangen.
Voor mij is het een ‘magje’, geen ‘moetje’.
 
Ann Staes