China, De tijd van de vader

Xiao Li wordt geboren ten tijde van Mao Zedongs Grote Sprong Voorwaarts en de Honderd Bloemen-campagne. Door zijn ogen kijk je naar het China van de rode sjaals, het rode boekje en de grote ‘vader’ Mao. Waar hij als kleuter nog een diepe liefde voelt voor zijn vaderland, raakt hij tijdens zijn schooltijd steeds vaker in verwarring. De kinderen worden verplicht om ratten, de vijanden van het systeem, te vangen en de rattenstaarten te bewaren als bewijs. Hij is bang, maar gelukkig heeft hij een vriendinnetje dat hem helpt. Hoe ouder Xiao Li wordt, hoe meer hij het systeem in twijfel trekt. Tekenaar Li Kunwu en scenarist P. Otie openen een wereld die normaal voor westerlingen gesloten blijft en bieden een eerlijke blik op het hedendaagse China.

Dit is het eerste deel van een trilogie over China. China kennen we nu als een grootmacht maar het blijft nog steeds een mysterieus land. In mijn jeugdjaren liep ik ook wel een tijd te flirten met het communisme, Mao en ‘ het rode boekje’. Ooit kocht ik het ergens, weliswaar nog illegaal. Na 40 jaar ben ik het rode boekje en ‘het communisme’ ondertussen kwijt. Ik catalogeer dit alles nu wel als een reactie op ‘Het Statement’ van toen en besef ik maar al te goed hoe weinig ik toen en nu weet van deze grootmacht. Het eerste deel van de graphic novel China, de tijd van de vader brengt daar in één ruk  verandering in. Het blijft me nog steeds verwonderen hoe beeldtaal zo sterk op je kan inspelen. In razend begeesterend tempo vlieg je doorheen deze grapic novel en kan je begrippen als ‘de grote sprong voorwaarts’, ‘de culturele revolutie’, ‘de rode garde’ en ‘de brigades’ in een juist historisch perspectief plaatsen. Maar meer dan de historie bijt het biografisch aspect van Li Kunwu en het ondergaan van richtlijnen van de grote Mao Zedong en zijn aanbidding in op onze ‘vrije geesten’. Je kan je na het lezen van De tijd van de vader ‘ergens’ inbeelden wat dit alles betekende voor de gewone Chinees.

De zwartwit tekeningen en de eerder karikaturale tekenstijl moet je wel eningzins gewoon worden maar eens je dit over je heen laat glijden, Li Kunwu tekent echt zoals hij zich alles herinnert heb je prachtig boek in handen.

Tip: schaf je meteen maar ook China 2 de tijd van de partij aan, ik ben alvast reuze benieuwd.