Een ster voor mevrouw Blake

Een ster voor mevrouw Blake is een aangrijpende roman over vijf karaktervolle vrouwen, maar vooral moeders die op weg zijn naar de laatste rustplaats van hun zoon om definitief afscheid van ze te nemen. De vrouwen maken voor het eerst kennis met elkaar voor ze aan hun reis beginnen: Katie, een Ierse dienstmeid uit Massachusetts; Minnie, vrouw van een Russische kippenboer van Joodse afkomst; Bobbie, een rijke dame uit Boston; Wilhelmina, een voormalige tennisster in precaire mentale toestand en Cora Blake, een alleenstaande moeder en bibliothecaresse uit Maine.
 Geen van de pelgrims zal zo beïnvloed worden als Cora Blake. Zij heeft bijna haar hele leven in een klein vissersdorpje aan de kust in Maine gewoond en zorgt voor de drie dochters van haar overleden zus in de hoop de leegte te vullen die haar zoon Sammy, die is omgekomen tijdens de laatste dagen van de oorlog, heeft nagelaten. Maar ze is niet voorbereid op wat haar tijdens deze onvoorspelbare reis te wachten staat. Niet alleen raakt haar leven onlosmakelijk verbonden met dat van haar reisgenotes, ze ontmoet in Parijs een geëmigreerde Amerikaanse journalist die in de loopgraven gewond is geraakt en dankzij wiens onderzoekswerk ze een cadeau ontvangt waar ze nooit van had durven dromen…

We kunnen er niet naast kijken, 2014 is het 100 jaar geleden dat “De Groote Oorlog” begon.  De beelden en herdenkingen zijn alom aanwezig in de media en dan staan we even stil bij die grote verliezen en gemaakte slachtoffers. “Een ster voor mevrouw Blake” vertelt het verhaal van de Amerikaanse jongens die vielen op het einde van deze oorlog. Vaders, echtgenoten, zoons, broers die nooit zijn teruggekomen. Op de achterflap staat vermeld dat er in ’29 in de Verenigde Staten een wet werd goedgekeurd om Amerikaanse moeders de mogelijkheid te bieden het graf van hun verloren zonen in Frankrijk te bezoeken. Velen van hen liggen begraven in Meux-Argonne in Noord Frankrijk.
Zoals zelf aangegeven door de schrijfster zijn de personen en gebeurtenissen fictief. Het verhaal is wel geïnspireerd op het dagboek van kolonel Thomas west Hammond. Hij kreeg na zijn afstuderen aan de West Point Academy als eerste de opdracht om de pelgrimstocht van een groep Gold Star moeders te begeleiden als liaisonofficier. ‘Gold’ staat voor offer van vrijheid dat de zonen brachten en ‘Star’ voor de moeders die hun zonen verloren.
In dit verhaal is Cora Blake één van die moeders die wordt gevraagd om deel te nemen en aan die pelgrimstocht. Cora leidt een hard bestaan in een vissersdorpje in Maine waar ze de zorg van drie dochters van haar overleden zus op haar heeft genomen om de leegte te vullen van het verlies van haar zoon Sammy, omgekomen in Frankrijk. Cora leert in Parijs een geëmigreerde Amerikaanse journalist kennen die een grote invloed op haar zal hebben. Het wordt een verwarrende tocht waar ze soms in grote luxe worden onthaald maar er zijn ook de verschillen in cultuur, afkomst en geloof die voor pittige discussies leiden tussen de moeders. Maar ook over hoe je ingesteldheid moet zijn om een goed soldaat of kolonel te zijn, beslissingen moet nemen op verstand en niet op emoties. Iets wat aan bod komt als er problemen zijn met de Gold Star moeders en die “netjes” moeten opgelost worden. Niet steeds zo eenvoudig als die van discriminatie getuigen zoals de minder luxebehandeling van de zwarte Gold Star moeders en de minderwaardige behandeling van de zwarte soldaten.
De boodschap blijft echter het verlies van de verloren zonen en de wreedheid van één van de ergste oorlogen onze hedendaagse geschiedenis of zoals ik las:
“ Smiths subtiele, ontroerende proza brengt op prachtige wijze een onterechte vergeten historische voetnoot tot leven.”
 
Lut Delanghe