Bloedsbroeders
In 1932 schreef de journalist Ernst Haffner zijn enige roman, Jugend auf der Landstraße Berlin. Het kreeg mooie recensies, maar een jaar later verboden de nazi's het en een groot deel van de oplage belandde op de brandstapel. In deze roman beschreef Haffner op overtuigende en meeslepende wijze het straatleven van jongeren in het door armoede geteisterde Berlijn van de jaren dertig. In 2013 verscheen in Duitsland een nieuwe editie onder de titel Blutsbrüder. Het werd direct door de Duitse pers onthaald als een tijdloos meesterwerk.
In de jaren dertig zwierven duizenden dakloze jongeren door de straten van Berlijn. Velen waren het slachtoffer van de precaire economische situatie. Anderen kwamen uit gezinnen die door de Eerste Wereldoorlog waren ontwricht. Vaak verkozen ze een leven op straat boven het harde bestaan in een opvoedingsgesticht, waardoor ze veelal in de criminaliteit en prostitutie terechtkwamen. Om niet alleen te staan, werden ze lid van bendes die niet alleen veiligheid, maar ook vriendschap boden.
In een messcherpe, filmische stijl beschrijft Ernst Haffner het rauwe leven van de Bloedbroeders en hij geeft een krachtig en zelfs hoopvol beeld van de overlevingskracht van de jeugd.
In 1932 schreef Haffner, een journalist, zijn enige boek “De Bloedbroeders”. Het was onmiddellijk een groot succes maar werd door de nazi’s in ’33 verboden en een groot deel van de oplage belandde op de brandstapel. Het boek vertelt het verhaal van het straatleven van jongeren in het armoedige Berlijn van de jaren ’30. Het leven van een 8-tal leden tellende straatbende, de bloedbroeders, wordt op een meeslepende manier vertelt. Deze jongens hebben geen geld, geen slaapplaats en zijn veroordeeld tot het straatleven. Met kleine criminaliteit komen ze aan geld om toch elke dag wat eten en sigaretten te hebben. De meeste bendeleden zijn minderjarig en ontsnapt uit het heropvoedingsgesticht. Uiteindelijk wanneer ze zich georganiseerd hebben tot een bende zakkenrollers verdienen ze meer geld. Zij hebben nu meer dan genoeg geld om te eten, zich warm te kleden enz. Wanneer de bendeleider wordt opgepakt door de politie is de bende in een mum van tijd terug naar af.
Willi en Ludwig, ex- bendeleden, gedragen zich als echte broers en gaan ook samenwonen. Zij verdienen hun geld op een eerlijke manier, zij hebben nl. een schoenlappershandeltje opgezet. Wanneer zij echter worden verraden door een onbekende moet Willi naar de gevangenis en Ludwig naar het heropvoedingsgesticht.
De auteur heeft een eerlijke, overtuigende schrijfstijl. Je bent er als het ware zelf bij in Berlijn. Ik vond het een heerlijk, openbarend boek. Het is heel jammer dat Ernst Haffner maar 1 boek geschreven heeft, hij schrijft heel meelevend, levensecht. Graag had ik meerdere boeken van zijn hand gelezen. Het is voor elke lezer zeker en vast een aanrader, een “must-read.”
Christine de Knijf