onschuld
Terwijl Manuel Horst, een jonge oorlogsfotograaf, in Syrië door jihadisten wordt ontvoerd, sterft zijn aan kanker lijdende vader, een bekende gerechtspsychiater, tijdens een bergwandeling in de Pyreneeën. Manuel komt vrij, ontmoet in Beiroet de Syrische vluchtelinge Nada, en neemt haar mee naar België. In het van zijn vader geërfde huis voeden ze hun kind op, en proberen ze een nieuw leven op te bouwen. Maar niet alle trauma's zijn verwerkt. Is Nada's verhaal wel volledig? En wat deed zijn vader, met wie Manuel jaren geleden het contact verbrak, in de laatste week voor zijn dood in de Pyreneeën? En waarom reisde zijn vader vlak ervoor zelf naar het Midden-Oosten af, in een surreële queeste naar Manuel? Heeft Manuels kidnapping zo weinig wonden geslagen als hij zichzelf voorhoudt? Wanneer de catastrofe dreigt, begint Manuel te graven in het verleden van zijn vader, op zoek naar die door hem jarenlang gehate man. Of misschien op zoek naar zichzelf?
Onschuld is een bloedstollende roman, dicht op de actualiteit, maar opgebouwd rond oeroude vragen over schuld, onschuld, waarheid en beschaving.
Het boek vertelt het verhaal van oorlogsfotograaf, Manuel Horst. Hij wordt in Syrië ontvoerd waar hij fysiek en psychisch zwaar mishandeld wordt. Toch kan hij ontsnappen en belandt uiteindelijk in Beiroet. Daar leert hij de vluchtelinge, Nada, kennen en wordt verliefd. Bij zijn terugkeer naar België, probeert hij uit alle macht een visum voor Nada te bemachtigen. Uiteindelijk lukt het hem en neemt haar mee naar België. Zijn vader, die hij haat, is tijdens zijn gevangenschap gestorven. In het prachtige landhuis dat Manuel erfde van zijn vader, probeert hij samen met Nada en haar intussen geboren zoontje, Basil, een nieuw leven op te bouwen. Wat schijnbaar ook lukt tot hij op het geheime leven van Nada stuikt.
In het oude bureau van zijn vader vindt hij diens dagboeken met een duidelijke aanwijzing dat ze voor hem bestemd zijn. Gaandeweg leert hij zijn vader kennen, een vader die hij zich niet herrinnert. Hij krijgt spijt van zijn levenslange haat en begint in te zien dat zijn vader ook kwaliteiten had.
Het hoofdpersonage vertelt zijn verhaal, zijn zoektocht naar zijn vader, naar zichzelf, maar in briefvorm. Deze zijn gericht aan Judith, de oude jeugdliefde van zijn vader. Op het eind van het verhaal gaat hij ook werkelijk op bezoek bij Judith.
Het boek is met vaart geschreven. De eigen schrijfstijl van de auteur maakt het moeilijk het boek opzij te leggen. Je wil het in één ruk uitlezen. Ondanks de verschrikkingen in de Syrische oorlog zijn er ook heel wat tedere momenten in het boek.
Ik had nog nooit van Jeroen Theunissen gehoord maar dit is een auteur om te blijven volgen. Ik ben alvast fan. Het was voor mij een plezier het boek te lezen?
Iedere liefhebber van een goed boek raad ik ten stelligste aan om “Onschuld” te lezen!
Christine de Knijf