Het huis metde blinde serre
Het huis met de blinde serre van de Noorse schrijfster Herbjørg Wassmo Is het eerste deel van de Tora-Trilogie, mij tot op heden onbekend. “Shame on me” dat ik zo’n leesparel nog niet kende...
Het boek dateert reeds van 1981 en is nu opnieuw uitgegeven in de “Colibri” reisboekenreeks ( World editions), fantastische luxe reisuitgaven van schitterende literatuur. Uiteraard zijn de andere twee delen reeds uit maar ik ga toch wachten tot ze in de Colibri reeks uitkomen.
Mijn bewondering voor Wassmo, ik heb nog maar weinig boeken gelezen waarbij de incest-thematiek op zo’n meesterlijke wijze wordt aangebracht. Geloof mij, je haren komen recht als je dit leest. Het hele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Tora als kind dat anno 1955 moet worstelen met ontluikende volwassenheid, onbegrip en vooral negatie. Je stelt je maar de vraag of een kind daar ongeschonden uitkomt. Alles start langzaam in een prachtige beschrijvende en beeldende schrijfstijl en nergens wordt de thematiek hard verwoord. Maar het hangt er, het is er en het kruipt genadeloos onder je huid. Terwijl je verder leest en geniet van de mooie beschrijvingen van het harde Noorse eilandleven en de aarzelende zelf-ontdekking van een meisje bouwt er zich, zonder dat je er onderuit komt een soort van onbehagen op. Je weet het, je voelt het, je kan het niet ontkennen het wordt alsmaar meedogenlozer. Sommige pagina’s kon ik nauwelijks aan om te lezen, het was lezen, stoppen, naar adem happen en terug verder lezen.
Zelden meegemaakt dat ik al lezend zo sluipend in de huid van een meisje ben gekropen, een meisje dat vecht voor haar bestaan met de enige psychologische afweermechanismen die je als kind hebt. Ze verliest die strijd en breekt. Maar ze is taai, heel taai.
Terwijl ik dit schrijf staat dat haar terug recht...
Jan Stevens