Blankow of het verlangen naar heimat

Een vrouw uit Amsterdam strijkt neer op een boerderij in het lege noordoosten van Duitsland, met een hond. In de bouwvallen en de bodem vindt ze restanten van het leven van vorige bewoners en raakt langzaam in hun ban. Stukje bij beetje ontvouwt zich de geschiedenis van Blankow, dat begin negentiende eeuw werd aangelegd. Het voorwerk draagt nog de oude sporen van de lijfeigenschap, de sporen van de opkomst en ondergang van het naziregime. En van de arbeiders­ en boerenstaat onder de vleugels van de Sovjetunie.

Vol enthousiasme begon ik aan het boek , gewoon omdat de kaft me zo triggerde. De start verliep helaas moeizaam. Je moet echt de aandacht bij het verhaal houden want het bezit een rijkdom aan personages, elk met hun verhalen en gebeurtenissen uit het verleden. Daartussen zit het verhaal van de vrouw en haar hond verweven die haar verblijf op de boerderij in Blankow beschrijft.

Ik zocht iets meer in het verhaal. Misschien miste ik een beetje de warmte in het boek. Voor mij was het meer een soort boekverslag van een onderzoek naar de geschiedenis.

Het is boeiend te ontdekken hoe het leven van de boeren en rijken in Blankow was maar daar stopt het dan ook. Ik lees graag boeken over het verleden, zweef soms mee doorheen het verhaal maar dit was helaas niet zo bij dit boek. Maar een aanrader voor wie graag meer wil weten over de levensomstandigheden van arme boeren tijdens de oorlogsjaren.

Evelien Van Haver, gastrecensie