Moederziel

Wanneer de twaalfjarige Marie in de winter van 1969 haar moeder verliest, beseft ze niet hoe groot de impact van het gemis op de rest van haar bestaan zal zijn. De dood van Louisa zet een reeks gebeurtenissen in gang en het verdriet van Marie beïnvloedt vanaf dan elke keuze die ze maakt. Tot ze op een dag wakker wordt in een leven dat het hare niet is. Onbewust geeft Marie de pijn door aan haar dochter Elise, die vijftig jaar later beslist de noodlottige cirkel van haar familie te doorbreken. 

Moederziel is een roman over moeders en dochters, en hun wankele zoektocht naar evenwicht en geluk. Want ieder kind draagt de tragiek van vorige generaties met zich mee, hoe hard we met z’n allen ook proberen eraan te ontsnappen.

Moederziel, een mooie familiesaga over een periode van 1969 – 2019. 

In het het eerste deel 1969 – 1977 sterft Louisa, moeder van zeven kinderen. Marie, zowat het hoofdpersonage in dit boek is dan twaalf jaar oud en kapot van verdriet. Samen met het jongste zusje Anneke proberen ze verder te gaan met hun leven, samen met heel veel hulp van hun grootmoedere Gabrielle. Gabrielle zelf erg getekend door het leven verliest met Louisa haar laatste en derde dochter. Vader Eduard kan het leven niet aan zonder vrouw aan zijn zijde en er volgen een paar stiefmoeders. Het gevolg is dat de kinderen vlug het nest verlaten. Door dat gedeeld verdriet hebben ze wel een hele sterke band met elkaar en zien ze elkaar wekelijks.

In het tweede deel 1989 – 2000 is Marie getrouwd met Peter. Samen hebben ze twee kinderen Elise en Seppe. Veel tijd om aandacht te geven aan de kinderen is er niet want ze baten samen een fietsenzaak uit. Wat Elise aan aandacht tekort komt zoekt zij terwijl ze werkt om te kunnen studeren in verschillende relaties. Het volgende hoofdstuk 2004 – 2008 gaat dan vooral over Elise en haar relaties en liefdesverdriet. Na die peridoe begint zij met haar broer Seppe een zaak maar Seppe is te ongedurig en laat het grootste werk over aan Elise. Zij verzeilen in de dezelfde ratrace als hun ouders.

Elise haar relatie met Sam loopt daar op stuk. Zij blijft echter heel hard doorwerken om haar hoofd boven water te houden maar ook voor haar dochter Violet. Uit noodzaak verkoopt zij uiteindelijk de zaak. Een besluit dat ze neemt om tegemoet te kunnen komen aan de aandacht die Violet van haar vraagt. Alles wordt rustiger en ze doorbreekt eindelijk de traditie van “overleven door te werken” om te komen naar ‘Echt’ gaan leven. 

Het is mooi om de samenhang gedurende die verschillende generaties te lezen, tot leven te zien komen. Hoe moeilijk het kan zijn om te geven wat je zelf zo hard gemist hebt, dat er veel goede en foute beslissingen worden gemaakt. Mooi en toepasselijk is wat er op de achterflap vermeld staat: “ Want ieder kind draagt de tragiek van vorige generaties mee, hoe hard we met zijn allen ook proberen om er aan te ontsnappen.”

Moederziel, een mooi woord, waarbij de kleine Violet zich afvraagt waarom het woord ‘Vaderziel’ niet bestaat en wie dat dan beslist…

Lut Delanghe

Ans Vroom (1979) studeerde Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Antwerpen. Ze startte haar carrière als dramaturg in het theater en werkt al jaren als freelancejournalist voor verschillende magazines.