Sneeuwblind

Siglufjörður: een idyllisch vissersplaatsje in het onherbergzame noorden van IJsland, dat alleen bereikbaar is via een smalle bergtunnel. Waar niemand zijn huis op slot doet en waar iedereen elkaar kent.
Ari Thór, een jonge politieagent, begint er aan zijn eerste baan, ver van zijn vriendin in Reykjavík en ver van de demonen uit zijn verleden.
Wanneer een jonge vrouw halfnaakt in de sneeuw wordt aangetroffen, bloedend en bewusteloos, en een gerespecteerd schrijver zijn dood tegemoet valt in het plaatselijke theater, ontdekt Ari dat hij niemand in de kleine gemeenschap echt kan vertrouwen, en dat geheimen en leugens er een levenswijze zijn.

Gek, twee IJslandse thrillers recenseren tijdens een zwerftocht doorheen het zonnige Spanje. De vorige van Ursa Sigurdardottir ‘RIP’ en nu een van auteur Ragnar Jónasson. De Scandinavische thrillers stijgen alsmaar in populariteit, Zweedse, Noorse maar toch meest gegeerd de IJslandse. Blijkbaar spreekt dit land bijzonder tot de verbeelding door zijn natuur, weersomstandigheden en de moeilijk uit te spreken namen, er stroomt een soort exotische van af. 

Sneeuwblind van Ragnar Jónasson beantwoordt volledig aan deze verzuchtingen. Jónasson is een auteur van veel mooie, poëtische beschrijvingen van de grillige natuur en niet van bloedige moorden. Hoofdpersonage is Ari Thór, een agent maar dat is zijn derde levenskeuze. Hij begon eerder filosofie, daarna theologie maar maakte die studies nooit af. Zijn vriendin Kristin waarmee hij samenwoont in Reykjavík is zijn tegenpool, hard studerend om arts te worden. Om toch geld te verdienen, met het oog op de toenmalige financiële crisis in 2009 neemt hij hals over kop een job aan als agent in een afgelegen plekje in het noorden van IJsland, Siglufjörður. Vroeger was dit een plaatsje met een grote welvaart door de haringvangst. Hij wordt er opgevangen door de oudere commissaris Thomas die hem vertelt dat dit een rustige job zal worden,‘hier gebeurt nooit iets.’ Er wonen maar een paar honderd mensen en de plaats is enkel te bereiken via een smal bergtunneltje. 

Tijdens Ari’s verblijf gebeurt er dan wel degelijk ‘iets.’ Een gerespecteerd schrijver en voorzitter van het lokale toneelgezelschap wordt dood getroffen in het theater. Via onderzoek komt Ari te weten dat veel leden een motief hadden voor moord, als het een moord was. Er wordt dan ook nog een vrouw halfdood gevonden in de sneeuw, poging tot zelfmoord of moord.

Dit worden twee zaken die Ari, ondanks tegenkantingen wil uitzoeken. De afgesloten gemeenschap heeft het niet zo begrepen op nieuwelingen. Het onderzoek verloopt traag zoals een echte detective, dit alles in een dorp omringd door hoge bergen, sneeuw, sneeuwstormen, meters pakken hoge sneeuw, mistig. Ari voelt zich vaak claustrofobisch. Het contact met zijn vriendin verwatert door zijn plotse besluit, Kirsten bleef namelijk in Reykjavík.

Het boek start met een sterke, cursief gedrukte proloog. Die cursieve delen vormen een verhaal in het verhaal met de prangende vraag, wie is aan het woord? Naar mijn mening zijn er wel iets te veel personages waar soms een groot hoofdstuk aan gewijd wordt, vaak onnodig. Ik denk dat Ari een blijvertje zal zijn want het volgende boek ‘Nachtblind’ is ook met hem. Misschien dat dit de reden is van al die personages en ook de geheimzinnige Ulga.

Lut Delanghe