Het egeltje onder de oude boom

Egeltje werd geboren op een mooie winterdag. Papa en mama egel waren erg blij met hun kindje. Egeltje groeide flink en hij kreeg stevige stekels. Maar na een paar maanden begon mama egel zich ongerust te maken. Egeltje speelde niet zoals de andere egeltjes en zijn stekeltjes leken wel slapper te worden. Toen dokter uil egeltje onderzocht was al snel duidelijk dat egeltje erg ziek was en niet meer beter zou worden. En toen de zomer op zijn eind liep, namen papa en mama egel afscheid, ze begroeven hun kindje onder de dikke oude boom, op het plekje waar hij zo vaak naar de bladeren had liggen kijken.

Christianne van Dooijewaard heeft bij het schrijven van Het egeltje onder de oude boom geput uit eigen ervaring. Zij slaagt erin het ziekteproces en het verdriet emotioneel overtuigend onder woorden te brengen voor jonge kinderen.
De tekeningen van Steffie Padmos ondersteunen de ingehouden sfeer van de tekst. Zij brengt egeltje door de seizoenen in beeld op een manier die ontroert.

Van kinder- en voorleesboekjes word ik meestal erg vrolijk. Je kent dit gevoel wel heldere illustraties, vrolijke verhaaltjes, leuke personages. Het egeltje onder de oude boom maakte mij niet echt vrolijk maar ook niet droevig eerder stil...Het zo’n wondermooi voorleesboekje over afscheid nemen, veel liefde en berusting. Eigenlijk is het het verhaal van een vroegtijdig  heengaan van jonge kinderen bij terminale aandoeningen. Maar het zo mooi gebracht dat de droefenis doorheen de verwondering schittert.

Tip: Elke leerkracht komt in zijn loopbaan wel met dergelijk droevige gebeurtenissen in aanraking. Hoe ga je daar mee om bij erg jonge kinderen? Dit bokeje kan veel hulp bieden.