Het meisje op de weg

Psychologe Anne Givernaud woont samen met haar nieuwe vriend Guido op een afgelegen plek in Zuidwest-Frankrijk. Op een avond ligt er voor hun huis een onbekend meisje op de weg. Ze bieden haar een bed aan voor de nacht. De volgende dag is de woonkamer een ravage en zijn Guido en het meisje verdwenen. Wanneer de politie Guido verdenkt van moord, beseft Anne pas hoe weinig ze over haar nieuwe vriend weet.

Dit is het eerste boek dat ik lees van Michaël Berg, mijn lees- en levenspartner las al eerder “Heller” en vond dit héél erg goed. Ik had hele boek door het gevoel dat dit door een vrouw geschreven was, niks mis mee uiteraard. Ik ben er, zoals veel anderen die dit nagelbijtend spannend en nauwelijks weg te leggen vonden niet zo ondersteboven van. Maar lees het zelf en vorm vooral je eigen mening, dat is gewoon de mijne.
Het verhaal. Een psychologe, Anne Givernaud woont samen met haar nieuwe, veel jongere vriend Guido op een afgelegen plek in Zuidwest Frankrijk. Dan is er die avond dat er voor hun huis een onbekend meisje op de weg ligt. Ze blijft overnachten en de volgende dag zijn zowel het meisje als Guido verdwenen. Omdat de politie volgens Anne niet genoeg ingrijpt gaat ze zelf op onderzoek (zoals zo vaak gebeurt in trillers...) en veroorzaakt hierdoor zelfs nog meer leed. Ik had totaal geen binding met Anne, naiëf en nogal oppervlakkig als mens maar ook als psychologe. Zo denkt ze over bepaalde patiënten: “ Madame Giraud was het type patiënt waar ik een bloedhekel aan had, een over het paard getilde mevrouw met te veel geld en te veel vrije tijd die bij mij kwam inhalen wat ze bij haar man aan aandacht tekort kwam.“ Komaan zeg! Of enkele pagina’s verder: “ ... en geen patiënten die aan mijn hoofd zeurden, eerst moest ik mijn eigen problemen oplossen...”
Tijdens het oplossen van haar eigen problemen, namelijk Guido vinden en te weten komen wie hij echt is, komen we terecht in een web van verwikkelingen, complottheorieën en verdachtmakingen terecht.  Hoe meer ze te weten komt hoe meerde twijfel toeslaat maar toch blijft ze hem vertrouwen.
Best wel spannend hier en daar, maar die spanningsbogen worden naar mijn mening dan net iets te lang uitgesponnen, tweemaal een achtervolging waarbij de laatste die naar het plot leidt maar liefst 20 pagina’s duurt.
Een vlot geschreven boek met mooie, realistische beschrijvingen van Frankrijk en Belgisch-Nederlands Limburg.
 
Lut Delanghe