14

Anthime leidt een geregeld leven. Doordeweeks werkt hij als boekhouder in een schoenenfabriek, in het weekend zit hij in het café. Verder is hij meer dan gemiddeld geïnteresseerd in Blanche, de dochter van de schoenenfabrikant, al heeft zij een relatie met Charles, de arrogante onderdirecteur van de fabriek. Dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Samen met zijn cafévrienden en Charles vertrekt Anthime naar het front om Frankrijk te verdedigen. Zal hij Blanche ooit nog terugzien?

Mooi tijdsbeeld over een groep jongens die in soldatentenue niets vermoedend naar het slagveld van Eerste Wereldoorlog worden uitgezwaaid, over het lege dorp in de Vendée wat achterblijft met vrouwen en kinderen en enkele afgewezen mannen.
‘U zult allen weer naar huis terugkeren.’
De werkelijkheid zal anders zijn.
De situatie aan het front met granaatscherven, gassen, luizen of gekte sparen niemand, een enkeling komt er met kleerscheuren vanaf, is geamputeerd of onherkenbaar verminkt.
De invloed op de maatschappij is zo groot dat er 100jaar later nog langdurig bij stil wordt gestaan en uitvoerig over wordt geschreven.
“14  - Jean Echenoz,“ puur schrijven, in eenvoud de essentie van dood en leven raken.
 
Claar Van Lieshout