Achterland

De twintigjarige Emma komt haar moeder tegen in de supermarkt. Wat moet ze zeggen? Bijna een jaar eerder barstte de bom van Emma’s relatie met haar moeder: ze ontvluchtte de stad en trok in bij haar vriend Frank, die bij zijn familie op een boerderij woont. Maar dan staan zij en haar moeder plotseling weer tegenover elkaar.
Achterland is een verhaal over de band tussen moeders en dochters, over mensen die elkaar aantrekken en afstoten, en die elkaar moeten loslaten zonder zichzelf te verliezen. Anne van den Dool laat op aangrijpende wijze zien hoe de angst om fouten te maken haar personages belemmert en verlamt, tot het bijna te laat is.

De 20-jarige Emma loopt weg van huis, voor haar barstte de bom op de verjaardag van haar moeder. De relatie, voor zover je van een relatie kan spreken maakt Emma zo onzeker over zichzelf dat ze wel weg moest om een eigen identiteit te kunnen verkrijgen. Het obsessief, neurotisch gedrag van haar moeder als controlefreak maakt haar het leven compleet onmogelijk.
Het verhaal start met een lang fragment waarbij Emma haar moeder na 9 maanden terugziet. Emma woonde al die tijd bij haar vriend Frank en zijn familie.
Anne Van den Dool heeft een heel mooi poëtische manier van schrijven maar meteen ook een stijl die mij na een poosje soms wel eens te veel  werd.  Heel vaak beschrijft ze de dingen erg omslachtige met veel parallellen. Ik moest het af en toe even wegleggen. Maar ze beschrijft treffend de psychologische impact van  je jeugd en opvoeding. Het boek zal door de manier van schrijven ook veel tegenstanders kennen temeer omdat ze het plot niet chronologisch schrijft maar verschillende tijden en periodes door elkaar laat lopen.
Het boek is het meer dan waard om gelezen te worden al is het maar om de mooie passages.
 
Lut Delanghe